Het zijn weer 'De weken van ...', maar waarom doe je eigenlijk mee?
Beste lezer,
Het is weer een drukke week met onder andere de:
Nationale Klimaatweek (31 oktober t/m 6 november)
Week van gelijke kansen (van 1 t/m 7 november)
Week van de pleegzorg (van 2 t/m 9 november)
Week van de Mediawijsheid (4 t/m 11 november)
Dag van de Mantelzorg (10 november)
We komen de ‘Weken van …’ en de ‘Dagen van …’ altijd tegen als we met teams aan de slag gaan met ‘Communiceren met focus’. Vooral op het moment dat we de terugkerende gebeurtenissen bespreken.
Wij denken dan aan momenten zoals de intocht van Sinterklaas, de viering van Oud & Nieuw, de nieuwsjaarstoespraak van de burgemeester en het strooien van gladde wegen in de winter. Dat zijn van die momenten die elk jaar weer terugkeren en waar je altijd tijd aan kwijt bent vanuit team Communicatie. Van die momenten die bij elkaar opgeteld stiekem best veel tijd kosten.
Als we de terugkerende gebeurtenissen met een team in kaart gaan brengen, dan verschijnen steevast de ‘Weken van …’ en de ‘Dagen van …’. Maar waarom eigenlijk? Dan horen we argumenten als: ‘je moet toch inhaakmomenten gebruiken voor je contentplanning’, ‘er zit ambtelijk iemand op die het belangrijk vindt’ of ‘de wethouder vindt het belangrijk’.
Je kunt je afvragen of dit goede argumenten zijn. Zeker als je weet dat het gemiddelde team Communicatie (veel) tijd tekort komt. Dus als je de goede dingen wilt doen: zijn dit ze dan?
En draai het om: als je bezig bent met een communicatieprioriteit, dan kan het heel zinvol zijn om inhaakmomenten te benutten voor communicatie. Als het goed is kun je er dan ook concrete maatregelen of dienstverlening aan koppelen, waar inwoners en ondernemers echt iets aan hebben. Dan is ‘De week van …’ of ‘De dag van …’ geen loze kreet meer, maar een goed moment om dat onder de aandacht te brengen. Maar communiceer je niet omdat het ‘De week van …’ of ‘De dag van …’ is.
Ik ben benieuwd. Als jouw team hier eens kritisch naar kijkt, scheelt dat een hoop werk? Wordt de contentkalender dan akelig leeg? En is dat eng of juist fijn? Of stel ik het nu veel te zwart-wit? Ik hoor het graag!
Hartelijke groeten,
Renata